Pluk de dag

Goed gemutst rol ik de dag in. Ik pak mijn telefoon en ga de hobbykamer in. Daar kleed ik mij om en loop de trap af naar beneden, zet wat thee en doe wat yogaoefeningen. Tussendoor nip ik van de warme drank. Later vult een banaan en stukje ontbijtkoek mijn maag voor een vroege vogelwandeling.

Ik heb er zin in. Helaas is mijn telefoon zoek. Hij ligt niet op gangbare plekken beneden of boven. Zachtjes sluip ik de slaapkamer in. Het mobieltje is nergens te zien. ´Wat zoek je?’, vraagt José slaperig. Bozig klinkt mijn verhaal. Weer beneden schuift de jas om de schouders, schieten de schoenen aan de voeten en klinkt het gerinkel van  mijn mobiel. Hij ligt boven en nauwelijks zichtbaar op een kast.

Eindelijk ben ik buiten en kijk naar een koppeltje krakeenden. Aan de achterzijde hebben zij links en rechts een witte vlek. Zo lijkt het net of een groot dier je aanstaart. De ideale bescherming tegen een mogelijke belager. Verderop zie ik een lepelaar. Het voorjaar komt er aan. Dan hoor ik hoog vanuit de lucht een bekend geluid.

Grutto, grutto, grutto. Hij is terug en zwiert als een acrobaat door de lucht. Vol bravoure lokt hij een wijfje. En dat allemaal in mijn ´achtertuin´. Enthousiast maak ik plannen. Als vanouds wil ik bijvoorbeeld graag met statief en telescoop op pad. Straks als het weer wat zachter en milder is, vind ik mijn stek vast op een fijn plekje en zijn de weidevogels mijn mikpunt.