Voordat
alles in gang gezet werd, was er stilte, of misschien een zacht gezoem. Vanuit
die stilte ontstond creatie.
Ik las dat meditatie die stilte ervaart en dat vandaaruit ideeën ontstaan, als vanuit een zacht gezoem.
Ik sta op
het punt om te gaan wandelen maar twijfel of ik mijn verrekijker om zal hangen.
Steeds meer laat ik hem thuis en gebruik hem alleen als ik echt ga vogelen. De
soorten in mijn omgeving ken ik nu wel en dat is geen hautaine gedachte. Ik probeer
soms op een andere manier naar vogels te kijken; zomaar tussen neus en lippen
door.
Twee vrouwen
te paard zijn druk in gesprek als ik hen passeer. Een aalscholver stijgt met
ferme vleugelslag op uit het water. Verderop, net als ik een bosperceel in wil
gaan, maak ik pas op de plaats voor een peloton scholieren. Zij zijn zo levendig
aan het praten dat zij weinig van hun omgeving zien.
Aan de rand
van het bos dat ik zojuist ben doorgestoken, sta ik stil en kijk uit over de
rietkraag van een afgedamd water; hoog in lucht is een buizerd in ‘gevecht’ met
twee kraaien.
Ik verlaat
het bos en loop over de dijk, om bij een afgelegen boerderij het bos van de
andere kant opnieuw in te lopen. Ik maak een praatje met een echtpaar; er zijn
gelukkig meer mensen die van een wandeling kunnen genieten. Drie wandelaars
met een dubbel aantal drukke honden komen mij tegemoet. Ik zie ertegenop om hen
te passeren. Springerige honden met bemodderde poten is niet mijn ding. In mijn
gedachten gaat alles fout. Bij het voorbijgaan doe ik net of ik de honden niet
zie. Het werkt. Ongeïnteresseerd in de saaie wandelaar die ik voor hen ben,
lopen zij speels verder. De eigenaren zeggen mij vriendelijk gedag en ik hen, al
is het wat schuchter.
Als ik bijna
thuis ben, gaan net de laagste klassen van de basisschool uit. Het is een
vrolijke drukte en ik loop langzaam voorbij. Ik sta zelfs even stil om naar
kindergesprekken te luisteren, want ook daar kan ik van genieten.
En zo heb
ik vanuit de stilte een verhaal gecreëerd van wat ik heb meegemaakt. Ik wist
even niet wat te schrijven, maar merkte wel een zacht gezoem.
