In the Spotlight

Nadat ik in 2012 het boek Ongewoon Gewoon had geschreven, mocht ik het presenteren in de bibliotheek van Middelharnis. Ik zou dan, samen met de hoofdpersoon uit het boek, vertellen over het schrijfproces en vragen beantwoorden van het publiek, dat vast en zeker uit alle windstreken zou toestromen. Dat laatste viel tegen. Later die week werd ik ook geïnterviewd door een medewerker van Radio Rijnmond. Natuurlijk had ik mij degelijk voorbereid op beide gebeurtenissen. Toch kwam ik niet goed beslagen ten ijs. Ik gleed daardoor diverse malen uit en het gevoel dat ik overhield was bepaald niet senang. Dit nooit meer dacht ik. Echter mijn karakter dwingt mij vaak om het toch opnieuw te proberen.

Nu, na het voordragen van onder andere gedichten in literaire cafés en het geven van excursies in de natuur, sta ik steviger in mijn schoenen. Onlangs mocht ik aan een reporter van Radio Rijnmond op locatie iets vertellen over de Beninger Slikken. Een natuurgebied langs het Haringvliet. Op 16 februari ga ik daar een excursie begeleiden met roofvogels als aandachtspunt. Ik had mij goed voorbereid, zoals: Feiten verzamelen en die op een rijtje zetten, mogelijke vragen verzinnen enzovoorts. Weet je wat, dacht ik, ik geef de reporter gewoon een excursie. Ik vertel wat over het gebied en beantwoord tussendoor haar vragen, het is tenslotte ‘mijn’ terrein. Alles liep op rolletjes, al blijft het vreemd om een microfoon onder je neus geduwd te krijgen. En opeens kwam er een niet verwachtte vraag en even was ik van slag. De vraag had betrekking op mijzelf, wie is Tino van Kampen, en wat doet hij zoal in het dagelijks leven. Normaal heb ik geen moeite met het beantwoorden van die vraag, maar nu zomaar vanuit het niets ad hoc in een interview …

Op mijn vraag na afloop of alles goed was verlopen, antwoordde de reporter dat het oké was. En toch knaagt het. Het blijft spannend om jezelf terug te horen. Ik ben benieuwd.  

Zaterdag 16 februari wordt het interview uitgezonden om 8.00uur op Radio Rijnmond bij Chris Natuurlijk, een programma van Chris Vemer. Luistert u mee? Later is het interview ook te beluisteren via een podcast. Voor de geïnteresseerden even googelen dus. Diezelfde dag is er in de Beniger een excursie, aanvang 10.30 uur. U kunt zich nog opgeven op de site van Natuur Monumenten, daar vind u ook verdere informatie.   

Het Bird-ei bij Stellendam

Bootstrijd

Bootstrijd

Er hangt een geladen sfeer wanneer zij bij het avondeten de week

doornemen. Buiten jagen grauwe wolken over de akkers.

 ‘Ik moet dit niet doen. Telkens loop ik ertegenaan. Ik kan niet
klussen en wil niet klussen. Bovendien is het jouw hobby en niet

de mijne,’ zegt hij gedecideerd.

 ‘Je kan het best. Je wilt het niet. Je zegt het zelf. Je wilt alleen de

lusten en niet de lasten. Egoïst,’ reageert zij vilein.

 ‘Egoïst? Moet je horen wie het zegt … Godverdomme. Jij liep
al tijden over die boot te ouwehoeren. Ik zag al het werk dat het
meebracht, maar toch zett e je door. Als puntje bij paaltje komt

ben ik de lul en kan ik die teringboot opknappen.’

 ‘Ga maar weer vloeken en schelden. Je krijgt van mij alle vrijheid
om te doen en laten wat je wilt. Die boot is het enige wat ik heb
verdorie. Een klein beetje interesse en hulp is toch niet te veel

gevraagd?’

 ‘Interesse,’ gilt hij met overslaande stem. ‘Heb jij je ooit echt in
mijn hobby’s verdiept? Sterker je vindt het maar niets … Maar
weet je wat het is? Telkens stoot ik mijn kop aan jouw ideeën. Ik

word er strontz iek van.’

Buiten is het donker. Een bliksemschicht doorklieft de lucht.
Na een donderslag valt er in huis een stilte die langzaam gevuld
wordt met wederzijds begrip. Een glimlach dekt de lading.

Deze dialoog is opgenomen in de bundel Pennen met mosterd.

De beste inzendingen zijn hierin opgenomen. De dialoog moest aan verschillende voorwaarden voldoen, o.a. 75% moest gesproken tekst zijn.