Drie vrienden

Bladeren komen uit knoppen
narcissen staan in bloei
tevreden strijkt hij neer langs
de Boezem ’t kalme water
dat zijn rijk splitst van ’t centrum
hem inspireert tot zien en dichten
tussen schrijver en poëet leest
hij boeken bij de vleet.

Bootje naar links bootje naar rechts
hoog boven het water overziet hij
bijna geheel de Kop van Zuid
de Nieuwe Maas schuimend, stil
bezielt hem tot denken en kunst
soms deelt hij gedachten en gevoelens
buiten mag hij kiezen ga ik links- of
rechtsom samen of alleen.

Auto’s rijden van en naar ’t pontje
hoog in de mast zijn zij neergestreken
nauwelijks te zien of te horen, maar
hij weet, is tevreden hen te zien
het is volgen van de draden vol
spanning tot waar land de huizen scheidt
daar is zijn stekkie ver weg van alles en
iedereen - inspiratie een nieuw verhaal.

water

De tuin ligt in de schaduw. Rond de tafel, die beetje bij beetje gevuld wordt met lekker eten en drinken, meandert vrolijk gebabbel. Gezelligheid kent geen tijd. De kleine ukkepuk doet enthousiast mee. Uit vermoeidheid blijft het bestek onaangeraakt. Vet, zoet en andere smaken vinden de weg tussen vingers en duim naar de mond. Handen worden afgeveegd aan het kleine lijf. Niemand mag hem schoonpoetsen behalve ik. Een doek gedrenkt in koud water doet wonderen. Douchen is voor de kleine een crime, de doek en mijn lach doen wonderen.

water leeft

in een oneindige kringloop

een druppel valt

mengt zich in een stroom

verdampt, stijgt op

verzwaard met geheugen

valt opnieuw

vermengt met herinneringen

weet! vast en oneindig