‘Hé kom aan’. Een liedje
van Dimitri van Toren, danste rond in mijn hoofd. Vrolijkheid stak de kop op.
Inzingen en opsturen voor Ilian, waren mijn gedachten. Hij werd er net als
ikzelf vrolijk van en begon te dansen. Nu, dagen later, zit er een ander liedje
in mijn hoofd. Life is life. La la lallala.
Het leven is niet meer
dan een existentie, een zijn. Lees Sartre er maar eens op na. Elke betekenis,
essentie, die wij eraan geven is subjectief. Iets, een probleem
bijvoorbeeld, kun je een waarde geven. Een ander kan het anders zien, of
weerleggen. Soms wil je jezelf er niet mee bezighouden. Laat het dan los en simpelweg
bestaan. Niet meer dan dat. Wel zo ontspannend. Sartre zei: ‘Existentie voor
essentie’. Bij deze.
When
we all get the power,
We all get
the best every minute of a hour
don't think
about the rest,
And you're
all get the power
you're all
get the best
and every
one get everything
and every
soul everybody say and it's life,