haibun

Met de dood van de zwarte jongen in gedachten, rijd ik langs de kille rivier. De kogels drongen één voor één zijn onschuldige lichaam binnen. Dit alleen omdat hij met een speelgoedwapen zwaaide.

Guns for free

om jezelf te beschermen

tegen fictief gevaar

De beelden vervagen als ik later, gevangen door immense stilte, in een bos geluk ervaar. Langs het pad, verborgen tussen gevallen beukenblad, ligt een bemoste stam. Tientallen gele steeltjes en hoedjes schieten tussen het groene mos omhoog. Een warme gloed doortrekt mijn lichaam. De ijzige kilte van het benevelde landschap eerder, is teniet gedaan.

eerste nachtvorst
bevroren dauw – aura
om groene naalden