vaag vergezicht
gebroken blad kleeft na storm
op het zolderraam

Naast mijn hobby’s schrijven en atletiek, ben ik graag in de natuur. Vooral de vogelwereld heeft mijn speciale aandacht. Iemand die vogels observeert in de vrije natuur noemt men een vogelaar. Er zijn verschillende categorieën vogelaars. Je hebt de soortenjagers, zij ‘jagen’ op vaak bijzondere vogelsoorten. Veelal kijken deze lui op de website van onder andere Dutch Bird Alert om te zien waar zich een bijzondere soort bevindt. Vele kilometers worden dan gereden om bijvoorbeeld een roze spreeuw op het lijstje bij te schrijven. Na een uurtje met soortgenoten gebabbeld te hebben reizen deze vogelliefhebbers dan weer huiswaarts. Daarnaast heb je vogelaars die een te bezoeken gebied plannen en vervolgens het web afspeuren naar wat eerder die week ter plekke waargenomen is en aan de hand daarvan uitstippelen waar de reis exact heen zal gaan. Deze vogelaars zijn al minder gebonden. Ik doe dit ook regelmatig, maar vaker ga ik op de bonnefooi op pad. Op die dagen verveel ik me zelden en geniet van wat zich aandient.

Afgelopen zaterdag was een dergelijke middag. Met mijn vriend Peter was ik getuige van de jacht van een slechtvalk, die vanuit een wolk spreeuwen een slachtoffer probeerde te slaan – het mislukte. Diezelfde avond las ik dat er een kwak waargenomen was in onze regio. De voorbije winter was de kwak ter plekke op precies dezelfde locatie en ik moet bekennen, dat ik destijds ook op de kwak ben gaan ‘jagen’. Het viel tegen. De kwak is een miniatuur van de blauwe reiger en is nog luier dan een buizerd. De vogel deed niets anders dan zitten en poepen. De struiken onder zijn zittak waren wit van de uitwerpselen. Snel liet ik de kwak voor wat hij was en vertrok. Nog geen vijf minuten later ging ik op in het weidse polderlandschap, een vlucht wulpen vergezelde mij.