Leuk vind ik het om goede teksten te lezen en daar iets mee te doen. Bijvoorbeeld om te zetten in haikuvorm. Let wel: de vorm, ze zijn het niet. De kunst is dan ook om het min of meer onherkenbaar, met het oog op het origineel, voor de schrijver en lezer te maken. Anders is het plagiaat en wie wil dat.
bijna
struikelt hij
een houten balk, of zoiets
zo lijkt het immers
als hout
voelt het niet
bij wegleggen was ’t nat, glad
te rond voor zo iets
het voelt ook
vies aan
bijschijnen lukt niet genoeg
het lampje te zwak
hij en ik
benieuwd
willen weten wat het is
de lezer vast ook
😉
achteloos
leunen zij
tegen deurposten, alleen
of soms bij elkaar
zeggen amore
en dat ze van mij houden
willen dat ik kom
willen mij
strelen
de geur van de namiddag
op hoge benen
witte tanden
in
het warme vlees van mannen
wie wil, wie kijkt om
#
traag loop ik
naar zee
een vliegtuig schept zout water
bosbranden, waarzo
mensen lezen ’t
weer
aan de zwaluw ’s vlucht, bij hoog
zindert de zomer
maakt
spontaan warm vuur
‘t vliegtuig is betrouwbaarder
hevige hitte
