beelden

Levenloos drijft zij onder de waterspiegel. Haar blonde haren vallen uiteen in het zwarte water. De laatste bellen lucht vinden hun weg naar boven. Ik huiver als zonlicht zacht over een arm strijkt. Die, zo lijkt het, in pastelkleuren met brede kwast op canvas is gestreken. Haar dieprode mond lijkt voor eeuwig gesloten. Zo ligt zij voor mij. Sereen, als zwemmer, op glanzend papier van een magazine.

onder het water
slapen bloedrode lippen
zonlicht streelt de dood

zie ook http://veracornel.tumblr.com/