Om drie uur in de nacht, wordt
mijn vrouw wakker van een enorm gebulder. Alsof er een goederentrein kwam
aangereden vertelt zij mij later. Zij stapt uit bed en sluit de ventilatieklep
van het tuimelraam en kruipt weer in bed. Nauwelijks onder de wol, knallen met
een enorm kabaal enkele dakpannen door het venster. Van schrik zit ik rechtop
in bed en begrijp nauwelijks wat er aan de hand is. Een enorme windhoos heeft
de nokvorsten van ons dak opgetild en omgevouwen als waren zij van karton. Ook
twee rijen dakpannen over een lengte van zes meter moesten eraan geloven. Niet
veel later duw ik de ruit met een bezem uit de sponningen en dicht provisorisch
het gat van circa een vierkante meter. Zo snel als de storm zich meldde,
verdwijnt hij weer en pas dan beseffen wij hoeveel geluk José heeft gehad. Had
zij iets langer of later bij het raam gestaan, dan hadden vlijmscherpe
glassplinters haar kunnen treffen, nu steken zij in het zeil op de grond. Als
het licht wordt blijkt de schade in onze wijk groot. Bomen zijn omgewaaid,
tuinhuisjes opgetild en elders neergekwakt. Van een speeltuin zijn enkele
speeltoestellen spoorloos. Nog voor het ontbijt regel ik een aannemer om de
schade te repareren.
Half in de ochtend belt een boom
van een vent aan. Het blijkt de glaszetter. Terwijl hij aan het werk is zet ik
koffie. Als hij zijn eerste slokjes naar binnen slurpt valt zijn oog op een
reproductie aan de wand, die de voormalige haven van Pernis verbeeldt. Hij
blijkt daar evenals ik geboren en getogen te zijn. Ondanks dat ik hem niet van
naam ken, blijken wij in onze jeugd dezelfde vrienden en kennissen gehad te
hebben. Lachend en misschien enigszins aangedikt komen de verhalen los. Ik ga
ze hier niet opschrijven, want wie weet welke lijken er nog uit de kast komen.
Wat ik wel wil melden is dat een aantal van mijn ‘vrienden’ uit die tijd niet
meer leven, aan de coke zijn geraakt, of in de bak zijn beland. Het waren prima
knapen, alleen je moest ze niet tot last zijn. Mijn stormachtige jeugd heb ik
weerstaan en ook met de schade aan mijn huis zal het vast goedkomen.
