De Mensch

Een deken van mist lag over het land. Hier en daar was zij zo dik en asgrauw, dat zij vergezeld ging van fijne miezerige regen. Langzaam raakte de stemming bedrukt. Deze zinnen zouden zo in een Hollandsche roman kunnen staan, alleen de man in morsige regenjas ontbreekt nog. Althans dat beeld heeft vriend Peter voor ogen, als hij denkt aan Nederlandse literatuur. De bedoeling was om via de Oostvaarders-plassen naar Kampen te rijden en vandaar naar Heerenveen. Zo maar eventjes twee daagjes er tussenuit. Door de mist werd het Kampen en het voormalige Schokeiland. Pas daarna reden we naar Heerenveen. Na ingecheckt te hebben in ons Hotel reden mijn vrouw en ik ‘s avonds met hongerige magen naar het centrum van het Friese stadje. Daar dwaalde wij rond om uiteindelijk in het oude centrum terecht te komen bij,…  Peter. Nu weet ik dat Peter lekker kan kokkerellen, althans dat is mij gebleken uit zijn verhalen. Wij namen de proef op de som en ik moet beamen dat niets minder waar was. Het eten was heerlijk. Na het uitbuiken maakten we nog een klein avondwandelingetje en doken in ons hotel onder de dekens. Toen ik de volgende ochtend de gordijnen open schoof, was het wederom mistig. We besloten om naar Groningen te gaan, om real live de plekjes van het monopolyspel te ervaren en om een bezoek te brengen aan het Groninger museum. Half in de middag reden we huiswaarts. Na een nacht vol dromen, over het geen we meegemaakt hadden, is de mist opgelost vandaag. Daar staat tegenover dat het gestaag regent, net zoals in de Hollandsche romans van lang geleden.

De biograaf

Er zijn verschillende manieren om een biografie te schrijven. Ik heb gekozen om enkele fragmenten uit het leven van Niels verhalend te schrijven. Stukjes zijn dus fictief, maar wel gebaseerd op feiten die werkelijk gebeurd zijn. Mijn bedoeling is om de fragmenten zo natuurlijk mogelijk weer te geven. Bovendien kan ik dan een groot deel van mijn creativiteit in de tekst verwerken. Daarnaast werk ik met thema's, wat inhoudt dat de chronologie niet de hoogste prioriteit heeft. Een van de eerste stukjes gaat over een periode uit de jeugd van Niels. Hij woonde in die tijd in Amsterdam in een kunstenaarsflat, waar ook Jan Wolkers zijn atelier had. Het fragment beschrijft Niels en Erik in het atelier.

Nog nat van de regen lopen ze de ruimte binnen, over de vloer van blokjes kops hout. Op sommige plaatsen liggen blokjes iets hoger dan andere, waardoor het oppassen is om niet te struikelen. In het midden, op zijn vertrouwde plaats, staat een flinke boomstam. Een tafel met daarop een houten hamer, een beitel en guts verraden dat hier dadelijk een beeldhouwer aan het werk gaat. Achter een zwaar gordijn is een kleinere ruimte verborgen, hier liggen brokken natuursteen en hompen klei. Tegen de wand een enorme kast propvol gereedschap.

Schrijven is een proces van schrappen en toevoegen. Zojuist, bij het nalezen van de tekst heb ik weer wat veranderd.  Ik ben benieuwd of  'de held' het zal opvallen.