Zaterdagmorgen.
Van buiten golft spreeuwengebrabbel de slaapkamer binnen. Nog even blijf ik
liggen, dan sta ik op en vouw de kleding voor die dag onder mijn armen. Om José
niet te storen trek ik die beneden aan. Ondanks het ochtendlicht is er buiten
weinig te zien. Een dikke deken van mist hangt over het land. Nu eerst een mok
thee en een fijn boek. Als de thee is opgedronken en de bladzijden zijn
omgeslagen, staar ik opnieuw uit het raam. De mist is aan het wegtrekken. De dauw
die hij achterlaat tovert fraaie herfstbeelden.
optrekkende
mist
in de struiken wiegen zij -
spinnenwebbedjes
in de struiken wiegen zij -
spinnenwebbedjes