De vlucht van de speer

Ondanks dat het winter is, dringt de lente zich op. Donkere wolken jagen elkaar na en daartussen vechten felle opklaringen om hun plek. Naast mij in de auto zit een goed gesoigneerde atleet - geknipt en geschoren. Om dit seizoen niets aan het toeval over te laten zijn wij op weg naar Nieuwersluis om daar een goede speer te kopen. Ik heb mij goed voorbereid. De route is uitvoerig bestudeerd. Elke afslag staat in mijn hersens gegrift. Voor de laatste kilometers heb ik een topografische kaart bekeken en deze als het ware gefotografeerd. Ter plekke hoef ik dan alleen maar door mijn geheugen te bladeren.

“Jij gebruikt nooit een Tomtom hè?” zegt de atleet.

“Nee, als gewezen landmeter kan ik goed kaartlezen en aan de hand van die gegevens onthouden waar ik mij bevind. Soms gaat het verkeerd, zoals die keer bij Breda, toen miste ik een afslag. Weet je nog?” Hij moet lachen en kijkt voor de zekerheid op zijn mobiele telefoon of wij dit keer wel op de goede weg zijn. Dat blijkt niet het geval. Ik heb geen afslag gemist, maar de verkeerde rijbaan aangehouden. Met behulp van mobiel en geheugen zijn wij tien minuten later wederom ‘en route’.

Als wij van de snelweg afrijden en langzaam de bewoonde wereld verlaten, gaat het knagen bij de atleet; “We rijden toch wel goed, ik zie alleen maar weiland en water”. Ik stel hem gerust, dit keer rijden wij goed.

De deur van het kantoor zwaait open als wij het pand binnengaan. Een man van in de zeventig schudt ons de hand. Pas dan herkent hij mij van een vorig bezoek. Enthousiast biedt hij ons een stoel en koffie aan. Wat volgt is een verhaal over het speerwerpen waarbij voornamelijk de techniek aan de orde komt. Hoe kan het ook anders de man is zelf een uitstekend speerwerper geweest. Om zijn verhaal te ondersteunen, gebruikt hij een serie foto’s aan de wand. Op de foto’s wordt een complete worp in fragmenten verbeeld. Drie fanatieke liefhebbers hebben elkaar gevonden. Na een kleine drie kwartier heeft de man zijn verhaal verteld en tovert hij ‘onze’ speer tevoorschijn. Hij past maar net in mijn auto. Wij nemen afscheid van de man en rijden terug naar huis. 

Nu is het wachten op een goed resultaat. Aan de speer zal het niet liggen, want die heeft al enkele fraaie vluchten gemaakt.