dinsdag 12 juli 2016





Als de wandelaar zonder zorgen
over het grauwe graanveld staart,
naar daar waar zware zwarte wolken
het allerlaatste blauw verdrijven,
dan weet hij dat wat hem lief is
in zijn ziel gebeiteld staat;
dit immers houdt zich staande,
als een boom die strijdt tegen de wind.
 



                     

3 opmerkingen:

  1. Een prachtig gedicht.
    Een boom die strijdt, een mooi voorbeeld.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het waren dan ook inspiratieve weersomstandigheden de laatste dagen. De bomen hebben felle strijd geleverd en verloren daarbij niet zelden een lichaamsdeel, of twee. Een goed gelukt eenzinsgedicht Tino!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hilly, Peter, Fijn dat jullie mijn blog trouw blijven lezen. Een volgend gedicht ligt al klaar, eentje van een geheel andere inslag.

    BeantwoordenVerwijderen