donderdag 24 januari 2013

ontmoeting



Een dikke deken van sneeuw ligt over het land. Schuin voor mij, tussen de takken van een waterwilg, vliegt de silhouet van een sperwer. Met jagersogen volg ik zijn vlucht. Ongeveer vijftig meter verderop drukt hij zich tegen de stam van een populier. De leigrijze rug is naar mij toegekeerd. Een mannetje. Nonchalant, maar hem ondertussen in de gaten houdend, nader ik hem. Ineens is hij verdwenen. Als ik verder loop, krijg ik de onbeheersbare dwang om nog eenmaal om te kijken. Hoog boven mij op nog geen tien meter afstand zit de sperwer. Kalm loop ik terug. Roestbruin zijn de flanken van zijn borst en wangen. Een prachtexemplaar. Verderop tref ik het vrouwtje. Zij heeft het aan de stok heeft met enkele gaaien. Na enig speurwerk kom ik ook een oud horst tegen. Wie weet klauteren er later in het voorjaar enkele jongen over de takken rond het nest.



        een ontdekkingsreis
        tussen het loof bij het nest
        struint de takkeling


voor mijn boek ongewoon gewoon zie, http://boekscout/shop/ViewProduct.aspx?bookId=3554   


2 opmerkingen:

  1. Prachtig Tino, ook de titel en de haiku!
    Wat wonen wij toch mooi, zo dicht bij de polder.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ja, dat is zeker waar.
    Vanochtend ook nog 3 appelvinken - een blogje daarover volgt.

    BeantwoordenVerwijderen