duister
kruipt omhoog
uit de aarde zoals ik ’t
dikwijls zie
het laatste
licht van de dag
trekt op langs boom en struik
van het bos
in het
noorden verslindt
de duisternis het licht
mateloos
de dag lijkt
bijna verzwolgen
ik denk aan de zon die morgen
weer zal schijnen
voorbij gaat
de dag, andere
met nieuwe verlangens,
zullen volgen
dagen met
bloeiende fruitbomen
waarin het vlinderwit en -geel
de lijsterzang
Geen opmerkingen:
Een reactie posten