De Mensch heeft drie goede vrienden. Over Peter is eerder geschreven. U zult hem dan wellicht ‘kennen ‘ als vogelvriend. Vriend Niels is de held van mijn biografie. Blijft over vriend Léon. Hem heb ik voor het eerst leren kennen in een nieuwsgroep (filosofie) van de Open Universiteit. Hij kwam op mij sympathiek over en na een periode van schrijven werd een afspraak gemaakt. Toen de nieuwsgroep opgeheven werd, hebben wij samen met anderen de webfilosofen opgericht, een website voor filosofische artikelen en discussies. Op het ogenblik is Léon bezig een nieuwe website vorm te geven. Te zijner tijd zal ik hiervan kond doen.
Vandaag ben ik met hem op pad geweest langs de duinstrook van Goeree. Het was een topdag. De zon scheen heerlijk, er woei een zachte zeebries. Op ons gemak kuierden we door de duinen en ondertussen passeerden vele onderwerpen de revue, waarover uitvoerig gebabbeld werd. Bij een duinmeertje hielden we stil, zegen neder in het gras en genoten van een boterham. Boven het water zo’n tien meter bij ons vandaan vlogen vette libellen hun rondjes. In de verte vloog een boomvalk. Opletten riep ik. Léon schrok enigszins. Binnen no time was de boomvalk bij het vennetje gearriveerd. Na een korte inspectie scheerde hij over het wateroppervlak. Wij konden zijn vleugelslagen horen zoeven, zo dichtbij was hij. Elke vlucht was raak en werd er een vette libel gevangen. Boven in het zwerk werd de prooi verorberd. Onverteerbare vleugeltjes dwarrelden naar beneden, een pracht schouwspel. Het kippenvel lag dik op mijn armen. En Léon, die was stil, een ervaring rijker.
Ja Tino, het was een top-dag. Ook de wilde asperge was een hele ontdekking. Als ik nog eens verdwaal in de natuur rondom mei kan ik in ieder geval overleven.
BeantwoordenVerwijderen