Een klein blogje dit keer. Een cadeautje voor de stadsvogelaar, die ooit eens een gedicht schreef over de boomvalk maar het gedicht kwijtraakte. Het is geschreven als tanka, een vijfregelig gedicht. De eerste regel bevat vijf lettergrepen, de tweede zeven, de derde vijf en de zesde en zevende wederom zeven. Lees hem maar eens rustig in een keer hardop voor.
Libellenleed
De boomvalk grijpt haar
prooi in vlucht boven water
waar later gazen
vleugels doorzichtig als glas
langzaam neer zullen dalen.
Ik zie het weer voor me, de rode broek, de gespikkelde borst
BeantwoordenVerwijderenDe stadsvogelaar is vereerd met deze hommage, want weet: mijn passie voor de boomvalk gaat verder dan ik kan uitleggen. Ik heb een diepe, zeer diepe bewondering voor deze vogel. Ieder jaar weer kijk ik verlangend uit naar zijn komst en hem waarnemen vervult mij elke keer met vreugde. Voor geen andere vogel kan ik zoveel waarnemingsgeduld aan de dag leggen als deze.Dus literator: dank, dank dank!
BeantwoordenVerwijderenPeterdestadsvogelaar.