Nadat
ik de boodschappenwagen met het winkelwagenontgrendelmuntje van het slot heb afgehaald,
waarvan ik eerder op dit blog kond heb gedaan, loop ik langs de schappen en vul
de kar, om hem later bij de kassa te legen. De boodschappen plaats ik één voor één op de lopende band. Terwijl de caissière ze scant, vul ik opnieuw de kar.
Dit moet vlug gebeuren omdat de ruimte na de kassa zeer beperkt is. Dan reken
ik af en rij naar een speciaal daarvoor in het leven geroepen inpaktafel. De
boodschappentassen zet ik op de tafel en vul ze met de boodschappen uit mijn
kar. Omdat
het pad langs de tafel smal is, moet ik om de haverklap opzij om andere klanten
te laten passeren. Zij willen blijkbaar onder geen beding gebruik maken van de
tafel. Thuis gaan de boodschappen opnieuw door mijn handen van tas naar kast.
Huisman zijn heeft zo zijn charmes.
Sja, je krijgt ze zo'n 5x door je handen heen.
BeantwoordenVerwijderenDe charme van boodschappen halen Tino:-)
BeantwoordenVerwijderenJa, eigenlijk geldt het ook voor huisvrouwen Hilly ;-)
VerwijderenHey Peer, leuk je hier te lezen!
BeantwoordenVerwijderende schrijver maakt het nog bonter en verplaatst gedachten naar woorden, woorden naar zinnen en zinnen naar lezers. Meestal tot genoegen van die laatsten overigens.
BeantwoordenVerwijderenEcht waar dus: het enige wat wij doen is verplaatsen!
BeantwoordenVerwijderen