herfstnevel - even
staat zij stil
bij de grauwe ganzen op de natte winterweide
schapen aan de horizon zijn nauwelijks zichtbaar
een zwarte kraai ziet haar opgaan in het land waar
vinken bewegen tussen elzentakken zonder blad
op de markt - staat zij even stil
bij de Turkse bakker en het platte brood
wierook kringelt tussen de vele hindoebeeldjes
de mens die ziet – weet
zich even stil
bij de eenheid in verscheidenheid
-De 'eenheid' in de verscheidenheid : een filosofische conclusie, die echter in een herfst-nevel gehuld blijft .
BeantwoordenVerwijderenIk vind het gewoon een mooi en stemmig gedicht. De woorden van de dichter zijn eenvoudig om te zetten naar beelden in mijn hoofd. En zelfs ruik ik de zoetscherpe wierook...lekker. Dus goed gedicht dit gedicht.
BeantwoordenVerwijderen