Gaza

Het is het tegendeel van een kamer. Met zijn hoofd in de handen zit de mens op bed. De horizon is nauwelijks zichtbaar. Muren, kozijnen en deuren liggen versplinterd op de grond. Alleen dwarrelend stof lijkt nog te leven. Het lijkt net elfenpoeder, denkt hij als troost. Achter hem ligt zijn jeugd en verleden. Zijn kracht. Die zal hij nodig hebben om vandaag en morgen de voor hem juiste vorm te geven. Hij kijkt ‘haar’ aan. Diep in haar ogen ziet hij zijn eigen huivering. Dat wat bewoog, het leven, was kapotgegaan. Onbeweeglijk van horizon tot horizon.

Uit het leven van. Dat wat ik zag, las en hoorde en opschreef. 

Impressie

 

De Zomer is warm heet
dromerig de dagen nachten
geuren van grove dennen

Hij dicht in de buitenlucht
de pen losjes in zijn hand
zonlicht gebladerde schaduw

Een naakt liggend op gras
een ruïne aan de oever van
de rivier kalm sereen water

De gedachte zou dit -
de penseel losjes in hand
niet een impressie zijn

                   #

dit zomerlandschap
gedachte aan het einde
vredig zoete slaap

Poëzie

Hij met haar hand in hand
samen acteurs in het licht
van het wereldse schouwtoneel.

Water bruisend aan hun voeten
de zee neemt en geeft- een haai
aangespoeld ligt in zijn armen

Zo beleef je geluk, het leven
bij de kust, in de stad, lunch
noten klarinet drums sax Jazz

Zij neemt zijn hand, kom dans
onder de lampjes in de bomen
dansen, niets kan liefde smelten

Zo verdwijnen zij achter de
sluier van dagelijkse zorgen
door simpelweg samen te zijn

 

Poezie

 

Olympiade

Zij ligt naakt  
aan een voet bungelt
de satijnen slipper

Zij versiert met oorbellen
en armband, achter haar
oor de roze bloem

Zij, bleek, smetteloos
in helder licht. Voor haar
'zwarte kat' de rug gekromd

Zij draagt de bos bloemen
voor hem, die zij vurig mint  

Zij hoort zijn verhaal
in poëtische woorden

Zij was naakt
om mijn hart te winnen
had ze alleen klinkende
juwelen aan

Vrij naar een schilderij van Manet

 

Wat zeggie

wanneer gebeurde dat?
in tjaer 1961
wat zeggie?
assie val dan leggie
snap er niets van
in ’t jaer negentien zoveel
o, het jaar
Ja!
wat had ze toen?
toen hadse
vlinders in haar buik
dats dats verliefd is
tzal wel
bekiek tmoar doei