‘Wat zie je?’
vraagt zij geïnteresseerd aan mij.
‘Een goudhaantje’ zeg ik enthousiast.
Het
is een zonnige herfstochtend. Dat mag ook wel na al de regen die de laatste
dagen gevallen is. In bomen en struiken danst het vogeltje zoals een kolibrie onder
haast kale takjes.
‘Hoe ziet ie
eruit?’
‘Een zeer klein groenig vogeltje met een brede gele kruinstreep.
Zijn neefje heeft en fel oranje kruinstreep. Alsof hij in brand staat. Daarom heet
hij vuurgoudhaantje’.
Foto: Peter Ganzeboom
Een
nauwelijks hoorbaar sie-sie klinkt vanuit de struiken. ‘Dat moet hem zijn’ zeg ik en wijs naar een klein vogeltje. Als de
vrouw kijkt, is hij weg. Pas na een aantal pogingen lukt het haar.
‘Wat een mazzel’
zegt ze. En wat mooi. We zijn echt geluksvogels. Goudhaantjes’!
Herfsttij
de nabloei
van de zomer
