zaterdag 18 april 2020

Op zoek naar een boek


Al heel lang stond Onder Professoren van W.F. Hermans op mijn leeslijst. Maar zoals het vaak gaat, verdwijnt een verlangen naar de achtergrond. Jaren dacht ik niet meer aan de roman, totdat mijn vriend Leon onlangs op bezoek was. Wij spraken over literatuur en ik bracht het bewuste boek onder de aandacht. Eerder had hij mij ook een boek van W.F.H. aanbevolen te weten: Nooit meer slapen, dat ik een goed boek vond. Vandaar.


Ik neusde rond op het internet en zag een aanbieding op een website waar ik al eerder iets besteld had. Het tweedehands exemplaar was in staat van nieuw zei de tekst. Voor 10 Euro kon ik mij geen buil vallen bedacht ik mij. Twee dagen later plofte het boek op de deurmat. Razendsnel, als een uitgehongerde leeuw, scheurde ik de verpakking open, trok de proppen krantenpapier, die dienden als bescherming van het kostbare kleinood, uit de doos en dacht: Hier is goed voor gezorgd! Niet veel later stond ik beteuterd met het boek in mijn handen. Ik schreef de leverancier aan.


Beste Heer,

Afgezien van het feit dat u snel het mij gevraagde boek heeft toegestuurd, ben ik toch teleurgesteld.
Het boek is geheel niet als nieuw. De kaft heeft een ezelsoor, het ruikt oud en muf en heeft ouderdomsvlekken.

Ik vind dit boek geen 9,95 waard. In kringloopwinkels, of elders is het boek in deze staat vast voor 5 euro (of minder) te koop. Dat, de kosten + de verzendkosten, maakt het een heel duur boek.

Kunnen wij nog iets voor elkaar betekenen. Restitutie van een deel van het bedrag. Zo nee, dan bezin ik mij om het terug te sturen, wat ongetwijfeld geen goede reclame voor u is.

Jammer, ik had mij op iets moois verheugd.

Vriendelijke groeten,

Tino van kampen


Nog diezelfde middag kreeg ik antwoord.


Goedemiddag Tino,

Hebt u zich gerealiseerd dat deze uitgave stamt uit 1977 en dus 43 jaar oud is, bijna een halve eeuw?!

De verzendkosten moet ik ook gewoon betalen, daar verdien ik niets aan.

Ik wil graag tevreden klanten en daarom stel ik u voor 2.50 euro terug te storten op uw rekening.

Kan ik u daarmee plezieren?

Hartelijke groet,

B..t R….r.


Ik ben akkoord gegaan en las zojuist de prachtige openingszin uit het beduimelde boek.


Het boerderijtje, juister een voormalige boerenarbeiderswoning, min of meer tot buitenhuisje verbouwd, stond te druipen van de regen, die er de hele nacht op neergeplensd was.


Waarvan vooral, stond te druipen, mij aanspreekt. Stond te druipen … zoals een mooie vrouw die zojuist, zonder zich te hebben afgedroogd, onder de douche vandaan stapt. De druppels die stroompjes worden, de stroompjes die druppels worden en tergend langzaam van haar welvingen op de grond druipen …


Ik lees verder en zie taferelen voor ogen zoals bij Jiskefet's Crediteuren Debiteuren. Enorm veel plezier heb ik nu al in het eerste hoofdstuk. En toch knaagt er iets. Vaag heb ik het idee dat ik het boek al eens gelezen heb.


Nu, ik lees stug verder. Het is alleen afwachten of de zich al aangekondigde jeuk, als gevolg van de na bijna vijftig jaar uit het stof tevoorschijn getoverde boek, mijn allergische reacties niet al te zeer op scherp zullen stellen.        





    




woensdag 15 april 2020

Fragmenten



Ga maar zitten en wacht af, het komt vanzelf;
zei een vriend ooit tegen mij.

Het duinpad laat ik achter mij.
Terwijl de echo van knarsend schelpengruis
langzaam wegsterft, ga ik zitten in het gras.

En ja,
vanuit een verre struik, lu-lu-lu-lut
de boomleeuwerik hoog de lucht in,
om later, ’t is haast vlijen, te landen in het gras.

Lunchtijd.
Een oude omgevallen beuk dient als bank.
En weer komt het vanzelf.
Uit onverwachte hoek duwt iets zachtjes tegen mijn arm.

Ik kijk om en zie tot mijn verbazing:
Een kat. Voor even zijn wij vriendjes,
totdat mijn broodkorstjes op zijn.

Likkebaardend, lekkerbekkend en spinnend
draait hij nog wat rondjes.
Laat mijn vriend nu van katten houden.