dinsdag 13 januari 2015

Als echte jagers



Gebukt sluipen de twee mannen langs het dode riet. Op de oever, aan de overkant van het water, zit een bever voorovergebogen. Hij knaagt aan een wilgentak die hij ronddraait tussen zijn poten. Zijn staart ligt half onder zijn achterlijf. Voorzichtig stappen de twee verder naar een nog betere uitkijkpost. Als ze ter plekke opkijken, zien ze nog net de bever in het water glijden. Kalm nadert hij het tweetal tot op zeven meter, dan duikt hij onder. Het laatste wat zij zien is de klap van de platte staart. Een kleine zuil van water spat omhoog. Die dag zal de bever zich niet meer laten zien. Jagen is geduld hebben. Telkens opnieuw proberen een ‘prooi’ te vangen. De beloning, een beleving zoals hierboven omschreven, daar kan geen enkele natuurfilm tegenop.



zware boeggolven
zijn platte staart stuwt hem voort

dan duikt hij onder