dinsdag 12 maart 2013

Voor N te D



Een harde gure wind waait door de straten. Gevoelstemperatuur min tien. Op mijn fiets vecht ik tegen de kou. Langs een sloot scharrelt tussen klei en vroeg voorjaarsgroen een pimpelmees. De zon schijnt fel op zijn paarsblauwe kruin. In een sloot staan enkele verjaarde rietstengels waaraan plateautjes van ijs kleven. Nog net op tijd arriveer ik bij de yogales. Deze morgen is de rug punt van aandacht. Ik draai en keer mij in de meest onmogelijke posities. Zo nu en dan wordt ik gecorrigeerd door de docente. Omdat ik de neiging heb om de oefeningen te serieus uit te voeren, tover ik bij elke ontspanning een glimlach op mijn gezicht. Het helpt, want ware vreugde stroomt op die momenten bij mij naar binnen. De klanken So Ham zijn voor mij een feest van herkenning. Jazeker, Ik Ben. Hier hoeft niets meer aan toegevoegd te worden. Met dat gegeven in gedachten, neem ik mij voor om de dag te ervaren. Zo is het precies goed. Meer hoeft niet.


klankherinnering
schijnbaar simpele woorden
verdrijven de kou