Op de veerpont staat een jonge
vrouw. Zij heeft een donkergroene jas
aan. Om haar schouder hangen de zwartlederen hengsels van haar handtas. Ze
draagt blauwe jeans en daaronder witte sportschoenen. Met haar vriendin gaat
zij mee met een roofvogelexcursie op het eiland Tiengemeten. Ik vraag mij af
hoe de net geklede vrouw er aan het einde van de tocht zal uitzien; het pad is
namelijk modderig en nat.
Al snel worden wij getrakteerd op enkele
bruine kiekendieven. Ze zijn te ver weg voor een foto, maar de verwondering over de boven het moeras zwevende roofvogels is er niet minder om. Een deelneemster zou
graag een blauwe kiekendief willen zien. Zij wordt op haar wenken bediend, als
er een vrouwtje van deze wintergast pal voor ons langs zweeft. Op deze twee
soorten en een slechtvalk na, blijft het zuinig wat roofvogels betreft.
In ondiep water waadt een grote
zilverreiger. Met kleine passen drijft hij zijn prooi op: visjes,
rivierkreeftjes en andere eiwitrijke waterbewoners. Soms jagen ze met twee of
meer. Enkele reigers jagen de prooi op en andere slaan toe. Na verloop van tijd
wisselen zij van taak totdat elke reiger zijn buikje rond heeft.
foto Peterdestadsvogelaar
Zijn neef de blauwe reiger is een
van de bekendste reigersoorten in ons land. Laatst liep ik door de polder
achter mijn huis. Het was vriendelijk weer en de herfst had nog geen aanstalten
gemaakt om ons land met regen en wind te teisteren. Langs een van de sloten was
een blauwe reiger in gevecht met een forse rat. Hij had de rat stevig aan zijn
kont beet. De rat vocht voor zijn leven, draaide zich om zijn as, bolde zijn
rug en beet de reiger een aantal keren in de hals. Die schreeuwde alsof hij vermoord
werd en liet de rat los. Met zijn laatste krachten en half versuft na het
gevecht strompelde de rat naar het water. Nog voordat hij aan de kant kwam hakte
de reiger erop los, greep hem opnieuw vast en liet hem vallen in het water. Dit
leek de redding van de rat. Helaas voor het knaagdier was de reiger niet van
gisteren en voerde korte tijd een marteling uit waarbij hij de rat telkens
onderdompelde en naar lucht liet happen. Uiteindelijk legde de rat het loodje en
verdween in de maag van de reiger. Die spoelde hem weg met een slok
water, liet een flinke boer en liep statig weg.
Nu vraagt u zich vast af hoe het
met de jonge vrouw is afgelopen. Wel, dat bleek een avontuurlijk type:
regelmatig stapte zij van het pad af en struinde langs soppige oevers.
Wonderwel bleef haar kleding droog en schoon.
