donderdag 1 september 2016

soul to soul



Het was alsof mijn ziel
vereelt was en het hart
versteend.

Ach ja, ik vond het beeld van een ree
die sierlijk en haast zonder angst
door het water plonsde,

terwijl zij mij met grote ogen aankeek
bijzonder en van grote schoonheid,
maar het was niet meer dan een plaatje.

Later toen ik jouw stem hoorde
en al jouw verdriet als een vloedgolf
door mij heen spoelde,

pas toen barstte het eelt en brak mijn hart.