zaterdag 14 maart 2020

gedicht


de tijd gaat snel

besef ik nu ik hier

op mijn krukje zit



kraaien graaien

met hun vlerken

in de lege lucht



een merel zucht

hoorbaar  op een

leeggewaaide tak



overmand door slaap

zweef ik weg van hier

en buitel ongenadig



hard van mijn kruk

net als lang gelden

alsof het gisteren was