De Mensch

Afgelopen donderdag wilde ik even mijn hoofd leegmaken. Ik koos daarvoor de kasteelgaarde van het Zuid-Hollandse plaatsje Rhoon. In mijn jeugd kwam ik daar regelmatig als ik een rondje op de fiets door de streek maakte. Ik had mijzelf al een beeld geschetst van hoe het daar zou zijn en het plaatje klopte. Alleen die vermaledijde snelweg op de achtergrond met zijn monotone lawaai maakte de ruis in mijn hoofd alleen maar erger. Binnen no time was ik daar verdwenen. Later vond ik mij terug in de Rhoonse grienden. Daar had men het plan opgevat om wilgen te gaan knotten. Hordes Polen liepen daar verdwaasd rond met ronkende kettingzagen. Ik besloot dit keer vol te houden en negeerde het lawaai. Via een slinger door het griend belandde ik in het Klein Profijt. Daar kwam ik hem tegen, de oude knar van 80 jaar. Op klompen, geitenwollensokken, een vette kaki overall en grijze baard. Elke morgen is hij daar, werkend in het griend. Nu hield hij pauze, at een appel en dronk lauwe thee uit een fles die omwikkeld was met oude kranten. We keuvelden wat over 'het vak' en de mooie kanten van het leven, al had hij zijn langste tijd gehad. Nog nagenietend van zijn woorden liep ik naar mijn auto. De Polen hielden pauze, mijn hoofd was stil.     

De biograaf

Begin 2010 ben ik gestart met het schrijven van verhalende schetsen over het leven van een vriend. Als ik zo nu en dan anderen attendeer over mijn werkzaamheden daaromtrent, wordt mij dikwijls de vraag gesteld wie de persoon is en of hij bekend en interessant is. In mijn optiek is ieder persoon interessant, zelf zij die in de periferie van de samenleving hun bestaan trachten zin te geven. Misschien zijn juist zij interessant, want, waarom bevinden zij zich daar. Mijn 'held' staat midden in de samenleving. Hij is kunstenaar, dichter en houdt regelmatig exposities. Zijn gedichten draagt hij voor en geeft hij regelmatig uit. Over die persoon en het schrijfproces van fragmenten uit zijn leven, zal op dit blog regelmatig iets te lezen zijn. Daarnaast kunt u gedichten van mij verwachten en anekdotes die mij geprikkeld hebben tot het schrijven van een stukje proza. Ik zal een klein stukje spanning wegnemen, de naam van mijn 'held' is Niels Snoek. In zijn jonge jaren woonde Niels in Amsterdam, in een 'kunstenaarsflat'. In die flat had o.a. Jan Wolkers zijn atelier. Niels was bevriend met Erik, de zoon van Jan. Zo kwam hij natuurlijk ook in contact met Jan en diens werk. Vooralsnog wil ik het hier bij laten.
Ik hoop dat ik u dusdanig geprikkeld heb, dat u mijn blog frequent gaat bezoeken en lezen, want vele leuke fragmenten zullen de revue passeren.