Reisverslag Vlaanderen - Etretat

Etretat

Na een korte tussenstop in Fecamp, rijden wij in de middag Etretat binnen. Ons logeeradres bevindt zich midden in het centrum. Gelukkig is het hoogseizoen wat vakantievierders betreft voorbij, zodat wij onze auto vlak bij het appartement kunnen parkeren. Het onderkomen is klein en bestaat uit drie verdiepingen van nauwelijks vier bij vier meter. Op de begane grond is een keuken en eethoek. Verdieping één bevat een toiletruimte en zitkamer en verdieping twee een slaap- en badkamer. Het is een puzzel hoe zo efficiënt mogelijk met de ruimten om te gaan, maar na dalen en stijgen, wenden en keren, voelen wij ons thuis en gaan een paar fijne dagen tegemoet.

De kust die in een halvemaanvorm voor Etretat ligt, is vijf- zeshonderd meter lang en bestaat uit kiezelstenen en wordt begrensd door steile kliffen van kalksteen. Bekend zijn de twee bogen die door weer, wind en zout water zijn uitgesleten in de grijs-witte wand.

Elke dag trekt een plaatselijke visser er met zijn kleine bootje een aantal keren op uit, om vlak voor de kust zijn netten uit te gooien. Aan wal wordt de buit dan gesorteerd in plastic bakken. Wat niet eetbaar is wordt teruggegeven aan de zee of gevoerd aan hongerige meeuwen. Zo nu en dan wordt er iets bijzonders gevangen zoals een kleine haai.

Wat in het vat zit verzuurt niet. De zonsondergang die wij in St.Valery Sur Somme misten ligt in Etretat bijna dagelijks aan onze voeten.

Langzaam grijpt ‘het niets’
het avondgoud bij de kladden
en zuigt het in zee.

Wat rest is het duister
en de onzichtbare ruis
van de branding.

 

Reisverslag Vlaanderen en Normandie

Proloog

In Vlaanderen is het altijd koers. Elk gehucht heeft zijn eigen held die vol goesting een extra snok aan zijn stuur geeft als hij over de kasseien hort en stoot, terwijl het zweet over zijn lichaam gutst. Supporters verlaten hun huizen om langs het parcours met een pint in de hand hun favoriet aan te moedigen. Een wielrenner in Vlaanderen heeft de status van een held. In Moorsele is het niet anders, het dorp is dan ook een smakelijk voorafje aan wat nog meer opgediend gaat worden: de kasseien en hellingen van Vlaanderens Mooiste[1]. Maar eerst enkele tussengerechten.

Saint Valery Sur Somme

De kleine stad komt tot leven. Bakkers en slagers openen hun winkels, een man loopt langs het wad waar tientallen graspiepers tussen zilt zeekraal hun kostje bijeen scharrelen. Honderden meeuwen trekken, na een veilige nacht op een zandplaat voor de kust, over de monding van de Somme landinwaarts.

Als de waker buigt,
klappen de luiken open,
stroomt het daglicht binnen,
wacht ons een nieuwe dag

 

Vandaag bezoeken wij Abbeville een stad die een dertigtal kilometers landinwaarts aan dezelfde rivier ligt. Het weer is koud en grijs, wat wellicht van invloed is op onze beleving van deze stad. Zelden hebben wij een dergelijke sombere stad gezien. Op zeker moment denk ik zelfs aan renoveren of afbreken. Een hoogtepunt zou de kathedraal kunnen zijn, maar die is verweerd en beschadigd. Zelfs God mist letterlijk een arm om zijn zoon fatsoenlijk te kunnen dragen. Een kleine opleving ervaren wij in een piepklein cafeetje waar de koffie overheerlijk is. Verdwaasd dwalen wij daarna door de stad en keren na een snelle lunch terug naar onze gite.

Was het echt zo somber?
Dat, o ironie, de topattractie van de stad
een pieperautomaat was?

 

 

Bij St. Valery halen wij onze boodschappen voor de avond. Omdat het weer intussen is opgeklaard, besluiten wij om na het avondeten naar de kapel te wandelen. Vanaf die plek  heb je een goed uitzicht over het wad en de zee, zodat wij de zon kunnen zien ondergaan. De wandeling naar de kapel duurt langer dan wij dachten. Als wij ter plekke arriveren is de zon intussen achter de horizon verdwenen. In het halfduister staren wij over de stad en zijn nauwe straatjes, waar lampen in de huizen ontstoken worden. Stapvoets zoeken wij onze weg over een boerenpad. De roep van een bosuil klinkt vanuit een naastgelegen bosperceel. Een zonsondergang houden wij tegoed.

 

 

---

[1] Vlaanderens Mooiste is evenals De Ronde een geuzennaam voor de Ronde van Vlaanderen één van de voorjaarsklassieker – een wegwedstrijd voor wielrenners.