Groen bezig Nissewaard

Als ik vanaf de rotonde op het Baljuwplein richting Hartelbrug rijd, valt mijn blik tevreden op de wegberm. Deze is vlak naast de weg kaalgeschoren en dat is goed voor de verkeersveiligheid. Maar verderop heeft de wegbeheerder een forse strook met gras en kruiden laten staan. En dat is goed voor de bijen!  Ook elders in de gemeente zie ik kruidenranden en natuurgebiedjes, barstensvol vogels, bijen, zweefvliegen, libellen en sprinkhanen. Een van die pareltjes is Park Welgelegen, ingesloten tussen Gaddijk, Korteweg en Drogendijk in Spijkenisse. Ik, Peter, kom hier graag met en Tino om in de ochtend te luisteren naar een orkest van riet- en andere zangvogels.

De ochtend ademt de laatste nevel van de nacht uit. Ik zit langs de Bernisse en luister naar het lied van een bosrietzanger. Achter mij bedelen pas uitgevlogen jongen van de groenling om eten. Dan gaat mijn mobiel. Mijn vriend Peter vraagt waar ik ben. Hij wil samen met mij op pad. Wij spreken af bij Hekelingen en fietsen vanaf daar door de lommerrijke Dorpsstraat naar park Welgelegen.

Het park is landschappelijk ingericht. Vanuit een struik in de rietkraag die het park omzoomt, zien wij een rietgors met zijn mooie zwarte kop. Met zijn onmiskenbare zang bakent hij zijn territorium af. Op een bankje vindt een vrouw in meditatieve houding haar rust. Wij maken een praatje met haar en fietsen verder naar de Wolvenpolder. Een recent door Natuurmonumenten aangekocht natuurgebied in ontwikkeling. Daar, laat in de namiddag, vallen onze gedachten samen: Nissewaard is groener dan menigeen denkt. 

Opgetekend door Peter Ganzeboom en Tino van Kampen