omkering

schuimend water vouwt zich speels om de kiel
als hij, zijn jeugd voorbij, de haven uitvaart.
meeuwen krijsen boven schuimend zog.
achter hem -

onder een heldere lucht,
nog vaag aan de horizon
zijn thuisland

zo de wind waait, vaart hij; soms is het vlijen
op de kalme zee, dan weer scherp snijden
door huize hoge golven.

daar waar het tij keert en een onderstroom zijn schip
door de branding voert, legt hij aan; zo verglijden
de door hem niet gekende dagen. dan licht hij het anker.
voor hem -

onder een heldere lucht,
nog vaag aan de horizon
zijn thuisland.