In gedachten keer ik terug naar het bospad onder het beukenloof. Rechts van mij stroomt een beekje gevuld met water dat na overvloedige regenval het lager gelegen stuwmeer vult. Het is nog vroeg in de morgen. Langzaam zuigen mijn schoenen zich vol met vocht afkomstig van het natte gras. Op een punt waar vier heuvels samenvloeien, bespeur ik achter een in nevelen gehulde eik een silhouet. Omdat ik door de nevel vrijwel geen kleur kan onderscheiden moet ik het met de contouren van de vogel doen. De diepgevorkte staart en de naar achteren gevouwen vleugelpunten vertellen mij dat ik met een rode wouw van doen heb. Later loop ik in dekking en enigszins gebukt langs een meidoornhaag. Pal voor mij rent een vos de heuvel af en verdwijnt met dikke pluimstaart in een elzensingel. Met deze taferelen in gedachten keer ik terug naar het appartement waar ik samen met vriend Peter logeer.

De eerste avond besluiten wij zelf ons diner te bereiden, twee magnetrons en vier keramische kookplaten moeten voldoende zijn om onze kookkunst handen en voeten te geven. Voor proviand rijden we naar een naburig dorp, in Robertville lijkt alles gesloten. De winkel van onze keuze staat op het punt van sluiten, nog net kunnen we achter de rug van de eigenaresse naar binnen glippen. Ons kostje scharrelen we uit de schappen bijeen: soep, macaroni, doperwten, zwarte olijven, bolognese saus, bier, soepballen in tomatensaus en brood. In ons appartement worden de blikken en potten geopend. Dan wacht ons een onaangename verrassing er blijken geen pannen te zijn. We maken van de nood een deugd en vullen een thermosfles met macaroni en kokend water. Een kwartier later is de pasta al dente. De pasta en andere ingrediënten worden verdeeld over vier grote soepkommen die een voor een in de magnetron worden geschoven. De tafel wordt feestelijk gedekt en vijf minuten later peuzelen we vrolijk ons maal op. Op de achtergrond klinkt ‘cry me a river’. De wolken die boven de Ardennen hangen nemen het lied serieus, want twee dagen lang zal het gestaag regenen.

     de wolken wijken
     een waterspreeuw poseert
     vogelaargeluk



Voor foto's zie http://peterdestadsvogelaar.nl/