bellen blazen

de pioenrozen

buigen verlept hun koppen

na een regenbui

         haar ronde vormen onder

het vierseizoenendekbed

hij staart door het raam

peutert nonchalant zijn neus

zondagochtendblues

een meeuw landt

op het dak van de viskar

een toerist zoomt in

stralen zonlicht strijken zacht

over het naamloze zand

late zomer

nog één keer bellen blazen

op het tentenveldje

Een rengay. Om en om schreven Marleen Hulst en Tino van Kampen een strofe. Tino beet het spits af.