Kofferbakverkoop
Mijn vriend Peter en ik rijden het Zeeuwse Kerkwerve binnen. Rechts langs de weg staat een bord. Zwarte letters verhalen over gerookte paling en forellen. Tussen twee feestelijke vlaggen de aankondiging: kofferbakverkoop. Met een vragende blik kijken we elkaar aan. Verderop komen we bij een kerkje waarvoor zich een aantal mensen verzamelt. “Vast een trouwerij”, meent Peter. Om de mensen niet te storen besluiten we rechts om het kerkje heen te rijden. Een tegenligger tracht ons met norse blik het dorp uit te kijken. We vragen ons af in welk vergeten ‘gat’ we terecht gekomen zijn. Inmiddels naderen we het groepje mensen dat zich voor het kerkje aan het verzamelen is, van de andere kant. Ik zie bedrukte gezichten en vraag mij af of er niet eerder een begrafenis zal gaan plaats vinden. Om dat te onderzoeken besluiten we om op een schuin tegenover de kerk gelegen terras, een pintje te pakken. De eerste slokken gerstenat glijden door onze kelen. Uit een zijstraat verschijnt een zwarte limousine. Hij stopt pal voor de kerk. Het groepje mensen stelt zich in slagorde achter de limousine op. Onder luid klok gelui vertrekt de stoet naar een laatste rustplaats voor de overledene. Wij zitten eerste rang en heffen het glas. Saluut.
De kofferbakverkoop blijkt later niets anders dan een rommelmarkt voor dolende zielen.
om op deze manier de dode uit zijn anonimiteit te halen en te vereeuwigen. Jammer dat hij of zij dat niet meer mag meemaken.
BeantwoordenVerwijderen