[..]Half in de ochtend ben ik naar het Mallebos gereden. Ik heb geen filmcamera, dus stel je het volgende verhaal voor alsof het een film is.
Een
wandelaar met fiets aan de hand en kijker om de nek kuiert oplettend over een
bospad in het nagenoeg door mensen verlaten bos. Boven de kale bomen hangt
zwaar de half bewolkte lucht. Dan staat de man stil, pakt zijn kijker en brengt
die langzaam naar zijn ogen. Voor hem, op 75 meter afstand staat een reebok
die, zo lijkt het, de man aanstaart. Op het moment dat de ree verder gaat met
grazen, zet de man behoedzaam enkele passen naar voren en richt zijn kijker
opnieuw. En weer lijken de twee elkaar aan te staren. Dit tafereel herhaalt
zich nog tweemaal. Dan stapt de bok, hij is dicht benaderd, naar het midden van
het pad. De man blijft rustig staan, waarop de ree begint te brullen. Na drie
keer brullen, de man lijkt in verhulde extase, verdwijnt de reebok tussen de
bomen.
Het
zal duidelijk zijn dat ik de gelukkige was. Dit is de eerste keer dat ik iets
dergelijks meemaak. Bijzonder. [..]
Hallo Tino, ik heb je gevonden via je YT Kanaal en ben blij dat ik je weer heb gevonden want je gedichten zijn altijd erg mooi. En ook wat je nu schreef zag ik helemaal voor mij. je hebt niet altijd een camera nodig om de natuur vast te liggen. De woorden zeggen soms veel meer wat een camera niet kan vastliggen.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat jij mij gevonden hebt Tine. Bedankt voor de moeite en het lezen van mijn blog.
Verwijderen