Vogels
observeren is op verschillende manieren mogelijk. Vandaag kiezen we voor de
auto, die als schuilhut dienst zal doen. Langs de zuidkust van Lesbos ligt een
uitgestrekt wetland, dat omzoomd is met grasland en ruigte. Met beide ramen
geopend rijden we over nauwelijks begaanbare paden. Op een hek pal voor ons een
bijeneter. Voorzichtig rijd ik de auto schuin het pad op. Ik nader de vogel tot
op een kleine tien meter. De vogel, die niet schuw is, laat zich goed
bewonderen. Als hij gevlogen is, rijden wij langs een plas waarin tientallen flamingo’s
aan het foerageren zijn. Verderop trekt een aantal vogelaars onze aandacht. Een
zwarte ooievaar waadt in de deltamond door troebel water. Dan zoekt ook hij
zijn vertier elders. Voor ons het moment om op zoek te gaan naar geel gerstenat.
op
het kiezelstrand
rent hij driftig heen en weer
de kleine plevier
rent hij driftig heen en weer
de kleine plevier
In
de avond wandelen we langs een vervallen zuil van een vroeg Romeins aquaduct.
Links daarvan de flauwe hellingen van een olijfboomgaard. Honderd meter
verderop stappen we het terras op van een authentiek Grieks restaurant. Het
ligt ver buiten het centrum van Molivos en wordt daarom door weinig toeristen
bezocht. Als we buiten op het terras gezeten onze bestelling hebben doorgegeven
en de tafel is gedekt, besluiten we, omdat het fris en winderig is, naar binnen
te gaan. Het interieur doet als een huiskamer aan. Aan de wanden hagen foto’s
waarop de geschiedenis van de eigenaren van het restaurant. In een hoek staat,
hoe wonderlijk, enigszins met een plaid verhuld, een bed. In het midden staat
op een bureau een computer uit de jaren negentig. De eigenaar heeft het
you-tube kanaal aanstaan. Uit boxen schalt Griekse muziek. Er is nog een
echtpaar aan het tafelen. De vrouw doet mij aan mijn buurvrouw denken als zij
met lange uithalen lacht. Direct heeft zij mijn antipathie gewonnen. Het
feit dat zij uit Lisse komt, doet daar niets aan af. Het echtpaar knoopt
een gesprek met ons aan. Meer uit beleefdheid dan uit plezier praat ik mee. Als
we enkele dagen later na een wandeling een terras opstappen en twee stoelen
achter een tafel vandaan schuiven, zie vanuit mijn ooghoek schuin achter ons
hetzelfde echtpaar. Vlug been ik twee terrassen verder, alwaar ik José de reden
hiervoor uitleg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten