Winterdag

Mompelend knipt zij het bedlampje aan en sloft over het koude zeil naar de stoel waarover zij de avond tevoren haar kleding heeft gehangen. Met nog warme handen strijkt zij over de wollen trui. Hij voelt droog, ondanks dat in de nacht sneeuwvlokken door het  raam naar binnen zijn gewaaid. Als we later na het ontbijt ieder onze weg gaan, pak ik een boek van Oek de Jong. Achthonderd bladzijden, waarop geschreven is over Pier en Oceaan, willen gelezen worden. Er gaat niets boven een nieuw boek, waarvan de geur alleen al mij noopt tot nestelen in een hoek van de tweezitsbank. Buiten wordt het langzaam licht en wordt een dikke deken van sneeuw zichtbaar. Tuinvogels kijken mij slinks van achter het raam aan, als schijnen zij te vragen om voer voor hun lege magen. Het boek leg ik opzij en vul de zaadcontainer met zonnepitten. Straks zal ik van hen genieten als ik een bladzijde van mijn boek omsla en even opkijk.

       op het witte plein
       staat een man kindgelukkig
       voor de hut van sneeuw 


voor mijn boek ongewoon gewoon zie, http://boekscout/shop/ViewProduct.aspx?bookId=3554