Nachtbrakers

In het donker parkeren wij onze huurauto voor de deur van ons appartementsgebouw, gaan de receptie binnen en regelen de administratie. Met de lift zoeven wij even later naar de derde verdieping en stappen ons verblijf binnen. Daar installeren wij ons in geriefelijke fauteuils en overzien onze reis met al zijn gebreken. Dan gaan wij slapen. Rond één uur worden wij gewekt door gebonk en gekreun. Uit alles blijkt dat onze buren hun seksuele fantasieën de vrije loop laten. Even slaan wij er acht op, dan draaien wij ons om en slapen door, moe als wij zijn. De andere avond lijken onze buren hun vrienden uitgenodigd te hebben voor een heuse gangbang. Er wordt met meubilair en andere apparatuur geschoven; gepraat, gelachen en gekreund. Omdat dit ‘feest’ tot de vroege morgen doorgaat, hebben wij stellig het idee dat onze buren een pornofilm aan het opnemen zijn. Bij het ochtendgloren doen wij dan ook ons beklag bij de receptie. Het appartement naast ons blijkt verkocht en derhalve kan men niets voor ons doen. Het woord policia doet wonderen. Binnen vijf minuten krijgen wij een nieuw onderkomen aangeboden, die een verdieping hoger ligt. De man achter de balie biedt ons zelfs aan om mee te helpen met het versjouwen van onze bagage. Omdat wij nog maar één koffer hebben, slaan wij het aanbod af. Ons nieuwe verblijf is een kopie van de vorige. Van enig seksueel getint burengerucht in de nacht is geen sprake meer, of het moet de krolse kater onder ons raam zijn die met zijn mauwen een wijfje lokt.