Ooit
leerde ik tijdens een les Duits een prachtige volzin. Ik beheerste het Duits
slecht. De zin ben ik echter niet vergeten en luidt als volgt: Dort
wo Rhein, Maas und Schelde zusammen fließen liegt einer der kleinsten
europaīscher Staaten: die Niederlande.
Een land waar ogenschijnlijk weinig gebeurt, maar waar op onverwachte plekken
het onvoorstelbare plaats vindt.
Op
het volkstuinencomplex ligt een braakliggend perceel. De eigenaar daarvan is
ernstig ziek en kan geen zorg meer voor zijn tuin dragen, zo vertelt een vrouw.
Samen met anderen onderhoudt ze de tuin. Een grote daad. Pal daarnaast ligt eveneens
een tuin die overwoekerd is met onkruid bovendien is het tuinhuisje in staat
van ontbinding. De geschiedenis van deze tuin is van een geheel andere aard. De
eigenaar had op een avond, samen met zijn lief, snode erotische plannen -
wurgseks. Nadat hij haar enkele minuten de adem had ontnomen, gaf de vrouw geen
teken van leven meer. Kort daarop was op het anders zo rustige complex een
drukte van belang. Politie, ambulance en later een
forensisch team reden af en aan over de smalle paden. De man is later ingesloten.
Het lot van de vrouw is mij onbekend.
Stiekem
denk ik ook wel eens aan wurgseks. Ik stel mij dan een nare vrouw voor die ik
tijdens het voorspel wurg. Aan de grote daad hoef ik dan niet meer te beginnen,
ik ben tenslotte geen necrofiel.
Gelukkig
zijn het maar gedachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten