zaterdag 13 april 2013



Guna

Daar lig ik,
vergeten, tot humus te vergaan.
Boven mij wortels van een boom,
zij lijken mij te grijpen.

Droogte rimpelde mijn huid.
Vocht van trage druppels dauw
trekken het vel weer strak.
De kiem in mij ontwaakt.

Langzaam wortel ik.
Pril groen verlaat mijn lichaam,
vouwt haar blad als wil zij grijpen
laatste restjes hoop tot leven.

Een kinderhand trekt mij langzaam,
liefdevol uit de grond.
In een pot fleur ik even op, om later
langzaam te sterven en tot humus te vergaan.

(Men vergat mij water te geven.)




4 opmerkingen:

  1. Het is moeilijk in te zien dat de mens een onderdeel is van een cirkelgang. Ik zie het meer als spiraal.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een spiraal heeft altijd een begin of een eindpunt.
    Hoe zie jij jouw spiraal verticaal of horizontaal?
    Nu bedenk ik mij, een eeuwig durende cirkelgang over een lijn die eeuwig doorloopt. Dit in tegenstelling tot een Guna die op zijn plaats blijft. Wat is volgens jou de essentie van de spiraalgang?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Eerst even dit: je hebt waarschijnlijk een Word document geplakt in jouw bericht met als gevolg dat in het blogarchief nu rare tekens staan en ook reacties niet mooi overkomen. Je kunt het beste eerst een word document-inhoud plakken in een notepad venster en dit dan pas overnemen naar blogger, dan zijn al die rare opmaak tekens er uit

    Ik had mijn spiraal verticaal. De essentie van de spiraalgang is dat alles tijdelijk is.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ach zo... je bedoeld waarschijnlijk mijn gedicht. i.d.d. tijdens de opmaak sloeg het allemaal nergens op. Bedankt voor de tip.

    Alles is tijdelijk, maar blijvend, het transformeert.
    Een cirkelgang binnen een ( oneindige ) spiraalbeweging.

    BeantwoordenVerwijderen