Vader

     De tijd wordt gevuld met niets -

     Niets dan woorden, het ruisen

     van het peppelblad.

     Geschuifel van voeten door

     nat zand, watermunt geurt

     langs de waterkant.

     We staren naar de bijna lege lucht.

     De sperwer speelt een spel met

     een hulpeloze prooi.

    In deze stilte gevuld met iets
   - iets dat lijkt op gelukzaligheid -
    vergeten we de tijd.